Ksiądz Leopold Szwankowski urodzony 12 kwietnia 1903 roku w Będzinie. Studia Teologiczne ukończył w 1924 roku w Seminarium Duchownym w Kielcach z wynikiem bardzo dobrym.
Z dniem 1 lutego 1935 roku ksiądz Leopold Szwankowski otrzymał administrację kościoła parafialnego w Skrzebowej. W Skrzebowej ks. Szwankowski koncentrował się głównie nie tylko na budowie kościoła, aczkolwiek warto zaznaczyć, że również w tym czasie ( w czerwcu 1937 ) obronił doktorat. Z dniem 1 lipca 1938 roku został przeniesiony na parafię Prochy w dekanacie grodzińskim ( powiat gostyński ). Po wybuchu wojny, podczas kampanii wrześniowej, pełnił funkcję kapelana, należał również do Armii Krajowej. Po wojnie, od października 1945 roku do października 1947, był proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela w Ornecie na Warmii, od maja 1947 pełnił funkcję dziekana dwóch dekanatów:Orneta i Pieniężno. Zasłużył się tam przy budowie i renowacji kościołów w Ornecie i Krośnie. Kolejną parafią była Łódź, a następnie, od 1948 roku do ostatnich chwil życia, pełnił posługę duszpasterską w parafii św. Elżbiety we Wrocławiu. Zmarł 29 lipca 1980 roku we Wrocławiu. Pochowany w Łodzi.
ZACHĘCAMY DO SPRAWDZENIA PROFILU KSIĘDZA LEOPOLDA SZWANKOWSKIEGO NA FACEBOOKU
Dyplomy – Podziękowania
SNY PROROCZE
HISTORIA
KSIĄDZ KANONIK LEOPOLD SZWANKOWSKI ZMARŁ WE WROCŁAWIU 29 LIPCA 1980 ROKU. ZOSTAŁ POCHOWANY PRZEZ BLISKĄ JEGO RODZINE GÓRNICKICH Z WROCŁAWIA. W GROBOWCU ALEI ZASŁÓŻONYCH NA STARYM CMENTARZU W ŁODZI, TAM GDZIE W LATACH 60-tych PIASTOWAŁ FUNKCJE KOŚCIELNĄ I KURIALNĄ (o tym w jego biografii) NAD JEGO GROBEM SPRAWUJE NADZÓR IPN “#Moja Niepodległa” Z TYTUŁU WCZEŚNIEJSZYCH ZASŁÓG PODCZAS OBRONY WARSZAWY W SIERPNIU Z 1920 ROKU, ODZNACZONY ZŁOTYM KRZYRZEM, ORDERU VIRTUTI MILITARI, ORDETU PUŁKOWNIKA OKRĘGU WILEŃSKIEGO ARMI KRAJOWEJ
Pamiątka od Parafian z Brochowa
KOŚCIÓŁ SKRZEBOWA
Zasługi dla Kościoła w Skrzebowej
Zarys historii parafii
Parafia najprawdopodobniej powstała w XIV w. przy osadzeniu wioski na prawie średzkim. Początkowo należała do niej tylko Skrzebowa z cegielnią i osadą Zielonka. Znane jest imię proboszcza Stefana, którego prezentowali na objęcie urzędu plebańskiego właściciele Skrzebowej, Zofia i Teodoryk, w 1404 r. W aktach sądowych archidiecezji gnieźnieńskiej w 1471 r. jest wzmianka o zatargu na tle majątkowym między właścicielem wioski – Janem Gorzyckim, a plebanem Janem. Uposażeniem parafii były wówczas trzy łany ziemi oraz meszne. Z akt wizytacyjnych archidiakona kaliskiego Macieja Dąbrowskiego, który wizytował parafię w imieniu arcybiskupa gnieźnieńskiego wynika, że w 1639 r. istniał tu kościół drewniany. Podczas wojen szwedzkich (1655-60), kościół ten wraz z zabudowaniami plebańskimi został zrabowany i podpalony – zupełnie spłonął. Przybyły do Skrzebowej w 1663 r. proboszcz ks. Jan Aleksander Baszyński wzniósł nowy, również drewniany kościół, pod wezwaniem św. Marii Magdaleny, którego poświęcenie odbyło się w r. 1681. Przetrwał on do lat trzydziestych XX w. Zbudowany był w formie łacińskiego krzyża z wieżyczką. Rozmiary: 15 na 10 m. Główny ołtarz pochodził z kościoła księży Jezuitów z Kalisza, którzy przekazali go do Raszkowa, a w 1847 r. został przekazany na własność kościołowi w Skrzebowej.
W XIX w. działalnością duszpasterską i społecznikowską wsławił się późniejszy wikariusz generalny Archidiecezji Gnieźnieńskiej ks. prob. Julian Echaust. Na przełomie XIX i XX w., z uwagi na niską zamożność parafii myślano o jej likwidacji. Bardzo często zarządzali nią proboszczowie pobliskiego Raszkowa: ks. Kazimierz Jagielski, ks. Stanisław Małecki, ks. Paweł Winnicki. Parafia na początku XIX wieku liczyła niespełna 300 wiernych.
W nieistniejącym już drewnianym kościele znaleźli miejsce wiecznego spoczynku skrzebowscy proboszczowie:
– Ks. Klemens Mroziński (1690)
– Ks. Kazimierz Piechocki (1715)
– Ks. Jan Chryzostom Wagner (1771)
– Ks. Benedykt Kawicki (1791)
– Ks. Jan Baszyński (1806)
– Ks. Józef Żgardziński (1815)
(podano za: ks. Leopold Szwankowski, Kościół parafialny w Skrzebowie, Poznań 1936)
Jeden raz w historii parafię odwiedził Prymas Polski. Było to 1 września 1935 r. Przybył tu i modlił się przed skrzebowskim Obrazem ks. kard. August Hlond, arcybiskup gnieźnieńsko-poznański. Przyjechał na kilka godzin z Raszkowa, gdzie przewodniczył uroczystościom Kongresu Eucharystycznego. Staraniem ks. prob. Leopolda Szwankowskiego w latach 1936-37 wybudowano nowy, murowany kościół wg projektu Franciszka Morawskiego i Jana Wellengera. W 1935 roku do parafii skrzebowskiej przyłączono Bieganin, który wcześniej należał do parafii raszkowskiej. W okresie międzywojennym parafia powiększała się również o wiernych z Moszczanki – nowo osiedlających się Polaków. Do końca I wojny światowej miejscowość ta była zamieszkała jedynie przez Niemców wyznania ewangelickiego. Obecnie parafia skrzebowska liczy około 850 wiernych.
Przynależność diecezjalna i dekanalna
Od początku istnienia do 1925 r. Skrzebowa była parafią Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Wówczas decyzją papieża Piusa XI została wraz z całym dekanatem ołobockim włączona do Archidiecezji Poznańskiej. 25 marca 1992 r. weszła w skład nowo powstałej Diecezji Kaliskiej. Przez długie wieki należała do dekanatu ołobockiego i dopiero w r. 1978 wraz z okolicznymi parafiami znalazła się w dekanacie ostrowskim pod wezw. św. Antoniego. Od dnia 1 grudnia 1996 r. wchodzi w skład dekan atu raszkowskiego.
W Skrzebowej koło Raszkowa natrafimy na ruiny kilkuwiekowej kaplicy
Niestety nie ma zgodności co do czasu jej powstania. Znajdował się tam obraz Matki Boskiej Loretańskiej niewiadomego autora, słynący z niezliczonych łask i cudów, obecnie obraz znajduje się kościele parafialnym ponadto nieopodal biło źródełko mające uzdrawiającą moc. Podania głoszą, że podziemna krypta kryje zwłoki polskich rycerzy, a podziemny korytarz miał prowadzić do miasta Raszkowa.
Żyjący w XVII wieku ks. Jan Aleksander Baszyński – proboszcz skrzebowej – zapisał, że fundatorem kaplicy był dziedzic Muszyński – właściciel wioski. Podaje również, że świątynia została zburzona w czasie potopu szwedzkiego. Natomiast Ludowej wersja głosi, że kaplica została ufundowana przez żonę szwedzkiego żołnierza, któremu Matka Boska ocaliła tutaj życie. Najbardziej jednak prawdopodobne jest podanie opisujące świątynie jako pierwotny kościół w Skrzebowej, który stracił znaczenie na skutek zarazy, która zdziesiątkowała ludność zamieszkałą wokół kościoła, gdyż w dolinie rzeki Ołobok, miała być pierwotna lokacja wisi. W efekcie epidemii przeniesiono się w obecnie zamieszkiwany rejon, gdzie powstał nowy kościół. Stary kościółek zaczął pełnić rolę kaplicy. Ze względu jednak na znajdujący się tam obraz Matki Boskiej nie stracił swego kultowego znaczenia.
Kościół św. Jana Chrzciciela w Ornecie
ARCHIWUM ZDJĘĆ Z OKRESU OBJĘCIA SPRAWOWANIA NAD PARAFIA PRZEZ K. LEOPOLDA SZWANKOWSKIEGO
